2ª SEMANA DA RADIO

domingo, 31 de octubre de 2010

7. Garantir a sustentabilidade do medio ambiente

Con este obxectivo a comunidade internacional comprometeuse, antes do 2015, a incorporar os principios do desenvolvemento sustentable nas políticas e os programas nacionais e investir na perda de recursos do medio ambiente,

- reducir á metade a porcentaxe de persoas que carezan de acceso sustentable a auga potable

- e mellorar considerablemente, para o ano 2020, a vida de polo menos 100 millóns de habitantes de barrios marxinais.


Situación mundial do medio ambiente

Sustentabilidade significa manterse no tempo; con todo, nos últimos 20 anos, acabouse con case un terzo da biodiversidade que albergaba o planeta.

É necesario un cambio no modelo de desenvolvemento para que se respecte a natureza e permita unha repartición xusta da riqueza e os recursos. O abuso sen control dos recursos naturais, coma se fosen infinitos, xeralmente por parte dos países máis ricos, trae consigo unha serie de consecuencias que afectan a toda a humanidade, especialmente, aos países en desenvolvemento:

. o acceso á enerxía é un dos elementos máis definitorios na diferenza entre os países ricos e os empobrecidos. O mil millóns de habitantes máis pobres do mundo non teñen acceso a subministracións habituais de enerxía.

. nos países en desenvolvemento, a obtención de enerxía vai ligada ao consumo excesivo de madeira, con tallas indiscriminadas que supoñen a desaparición das grandes masas forestais e o desarraigamento das poboacións indíxenas que habitan nestes bosques, ao ter que abandonalos

. nos países ricos o consumo de combustibles non renovables é cada vez maior, o que supón un aumento nas emisións dos gases de efecto invernadoiro, que xeran o cambio climático

. o cambio climático está a provocar o aumento da inestabilidade climática; cada vez son máis frecuente as grandes tormentas e fenómenos climatolóxicos devastadores, que afectan principalmente, e de maneira máis grave, aos habitantes dos países en desenvolvemento

. a sobreexplotación dos recursos mariños, o que leva ao esgotamento das reservas pesqueiras e a ameázaa da fame e a pobreza para numerosas poboacións nos países en desenvolvemento que viven da pesca

. o acceso a auga potable e saneamento: máis de 2.400 millóns de persoas non teñen acceso a saneamento adecuado e 1.000 millóns non teñen acceso á auga potable

. case a metade do chan destinado á agricultura nos países en desenvolvemento está seriamente ameazado pola degradación ambiental.


Saneamento

A consecución da meta que pretende reducir á metade a porcentaxe de persoas sen acceso sustentable a auga potable e saneamento básico, vai esixir un inmenso esforzo.

Prevese que para o 2015 haxa aínda máis de 2000 millóns de persoas sen acceso a saneamento, o que deixaría lonxe o cumprimento do obxectivo. No caso de África Subsahariana, desde 1990, aumentou o número de persoas sen o devandito acceso até os 440 millóns de persoas.

No caso da mellora das condicións de vida dos habitantes das terra marxinais, o crecemento das cidades está a dificultar a mellora das condicións de vida coa rapidez necesaria para alcanzar a meta.

Na actualidade, case a metade da poboación mundial vive en cidades, e nos próximos anos está previsto que esa porcentaxe siga aumentando, principalmente en África e Asia.

No ano 2005, un de cada tres habitantes das cidades vivía en barrios marxinais, carecendo polo menos dun saneamento axeitado, unha subministración correcta de auga, unha vivenda perdurable ou un espazo habitable adecuado.


Deforestación e biodiversidade

Cada ano, desde 1990, está a producirse un descenso anual dun 0,2% da superficie forestal a nivel mundial, principalmente pola conversión desta superficie en zonas de cultivo nos países en desenvolvemento. Esta crecente deforestación implica non só a perda de biodiversidade, senón que incide directamente no cambio climático.

Doutra banda, produciuse un aumento de áreas forestais en zonas de Europa, Norteamérica e Asia; con todo, mentres crecen as reforestacións, están a perderse os ecosistemas forestais antigos. Ademais, tres cuartas partes das reforestacións teñen carácter produtivo, asociado ao sector madeireiro e da fibra.

Para pór freo á perda de biodiversidade global, a comunidade internacional aumentou o número de áreas protexidas, aínda que non todas están administradas eficazmente. Por desgraza, esta medida non é suficiente para reducir de maneira significativa o número de especies extinguidas. Especialmente preocupante é a situación dos mares, xa que ao ritmo actual só é sustentable a explotación do 22% das poboacións de peixes.


Efecto invernadoiro

O aumento no consumo de enerxía levou consigo o aumento en investigación e desenvolvemento de enerxías limpas e renovables; con todo, estas enerxías só representan o 0,5% do total de enerxía consumida no planeta.

Pola contra, o aumento das emisións de gases de efecto invernadoiro, está a orixinar cambios no clima do planeta, provocando:

. a subida das temperaturas medias

. o aumento da inestabilidade meteorolóxica

. a escaseza de auga doce

. a menor probabilidade de choivas, que conducen a un descenso do rendemento agrícola e a diminución de alimentos.